Τον Ιανουάριο του 2014 κάποιοι
χαρούμενοι γιατί με την προπαγάνδα τους πίστεψαν ότι επέτυχαν να υποβαθμίσουν
την εκδήλωση εις μνήμην των πεσόντων κατά την μάχη της 21/1/1949 στο Λεωνίδιο
και κατά την γνώμη τους υπήρξε αισθητά μειωμένος ο αριθμός των ατόμων που
συμμετείχαν. Και είχαν την καλοσύνη να μου απευθύνουν ένα «καληνύχτα σας κ. Τσιγκούνη».
Δεν γνωρίζουν όμως ότι όταν πιστεύει ο οποιοσδήποτε σε ιδέες και αρχές δεν δειλιάζει
να διακηρύξει τα πιστεύω του έστω και αν μείνει μόνος.
Εφόσον λοιπόν γνωρίζω ότι συμπατριώτες
μου έχασαν την ζωή τους αναιτίως, αισθάνομαι ότι είμαι υποχρεωμένος να τους μνημονεύω
και να τους τιμώ. Όσο για τον αν υπάρχει πολιτική σκοπιμότητα στην εκδήλωση ή ότι
έτσι αναμοχλεύονται μίση και πάθη έρχονται δεύτεροι γιατί έτσι και αλλιώς υπάρχουν
και επισκέψεις και εκδηλώσεις στα άπαρτα κάστρα του λεγόμενου Δημοκρατικού
Στρατού όπως υπάρχουν και άπειρες εκδόσεις με αμφίβολη τεκμηρίωση που αναμοχλεύουν
παλαιά μίση ή και το χειρότερο υπάρχουν πολλοί χαρακτηρισμοί βαθύτατα
προσβλητικοί, που αναμοχλεύουν μίση και πάθη.
Κανείς δεν τα απαγόρεψε. Όποιος έχει
κρίση, βλέπει και κρίνει. Άλλωστε όσοι αγωνίστηκαν την περίοδο εκείνη υπερασπίζοντας
την Ανεξαρτησία και Ελευθερία της Πατρίδος μας γι’ αυτό αγωνίστηκαν, για να είναι
όλοι οι Έλληνες ελεύθεροι πολίτες. Αυτό τους ενοχλεί. Γιατί φοβούνται ότι στις εκδηλώσεις
αυτές πολλοί θα συνειδητοποιήσουν ότι ήσαν κυρίως πολίτες, Λενιδιώτες κυρίως,
με μικρό αριθμό στρατιωτών που υπερασπίστηκαν το Λενίδι. Αυτό όμως δεν συμφέρει όσους προβάλλουν την εικόνα ότι
ξενοκίνητος στρατός υπάκουος στις βουλές των Δυτικών δεν επέτρεψε το ΚΚΕ να
καταλάβει την εξουσία.
Ίσως φοβούνται ακόμη ότι θα υπάρξουν
άλλοι που θα αντιληφθούν ότι αν επικρατούσε το ΚΚΕ θα ζούσαμε ίσως ακόμα και σήμερα
σε ανελεύθερο καθεστώς και ίσως δεν θα είχαν την ευχέρεια να διεκτραγωδούν την ανάλγητη
οικονομική πολιτική του κατεστημένου που θα μας οδηγούσε στην κατάντια των μισθών
της της Βουλγαρίας ή και της Ρουμανίας. Γιατί θα ζούσαμε την εμπειρία αυτή.
Ποιος νέος και μάλιστα σήμερα θα ήθελε
να ζήσει σε καθεστώτα παρόμοια με τα μέχρι το 1990 περίπου καθεστώτα της Αν. Ευρώπης. Είναι εύκολο σήμερα να
ερωτηθούν τόσοι νέοι που έζησαν τα καθεστώτα αυτά για να βγάλουμε τα συμπεράσματά
μας. Αλλά μερικοί αποφεύγουν τις απλές ευθείες σκέψεις. Τους αρέσει.
Δημήτρης Α. Τσιγκούνης
